TRUDNY CZAS IZOLACJI

Obecnie mamy do czynienia z sytuacją, która wiąże się z ograniczeniami w codziennym funkcjonowaniu
oraz poczuciem zagrożenia spowodowanym nową, nieznaną  rzeczywistością.

Może ona wywoływać, zarówno w dorosłych, jak i w dzieciach rożne emocje: strach, złość, smutek, poczucie bezradności. Są  one normalną  reakcją  na nietypową  i nową  sytuację, jednak należy zadbać, aby emocje znalazły swoje ujście i nie kumulowały się w nas.

Jak próbować sobie radzić w tym trudnym czasie i jak pomóc swoim bliskim?

Oto kilka wskazówek:

  1. Dbaj o siebie i o bliskich, czyli: postaraj się zorganizować sobie i swojej rodzinie plan dnia, gdzie jest czas na pracę, indywidualny i wspólny odpoczynek, bycie razem, ale też na bycie samemu ze sobą. Trudne emocje mogą sprawiać, że czas koncentracji na wykonywanym zdaniu będzie krótszy, zatem może pojawić się potrzeba robienia częstszych przerw w pracy. Nie zmuszaj siebie ani bliskich do pracy na wysokich obrotach, bo teraz może to być utrudnione. Odpoczynek, relaks w gronie bliskich, ale też samemu jest bardzo istotny. Wykorzystaj ten czas bycia w domu na rozwój zainteresowań, czytanie książek, oglądanie filmów, gry i zabawy z dziećmi, rozmowy itp. Odwróci to uwagę od tematu wirusa, a przy okazji sprawi, że się zrelaksujecie i wzmocnicie więzi. Warto również zadbać o relacje z bliskimi, którzy mieszkają osobno poprzez rozmowy telefoniczne, czy komunikację online.
  1. Skup się na tym, na co masz realny wpływ. Poczucie kontroli pozwala poczuć się bezpieczniej. Stosuj się do aktualnych zaleceń lekarzy i specjalistów w zakresie profilaktyki zachorowań. Szczegółowe informacje znajdziesz na stronie: www.gov.pl
  2. Ogranicz dopływ informacji na temat koronawirusa, aby nie nakręcać własnej spirali strachu, a tym samym nie wprowadzać napięcia wśród domowników. Sprawdzaj wiadomości 2 razy dziennie. Ogranicz wyszukiwanie wiadomości i filmików z kraju i ze świata. Pamiętaj, że nie masz gwarancji, czy te informacje są prawdziwe. A wpływ na Ciebie i Twoich najbliższych może być bardzo niekorzystny. Ważne jest, aby korzystać ze sprawdzonych źródeł informacji. Unikaj czytania tzw. “fake newsów”, które żerują  na lęku odbiorców.
  3. Skup się na obecnej sytuacji, nie wybiegaj w przyszłość. Przewidywanie przyszłości może generować dodatkowy stres. Postaraj się dostrzegać pozytywy bycia w domu, bycia z bliskimi. Wykorzystaj ten czas, np. na nadrabianie zaległości w kontakcie z bliskimi, na oprawę relacji, na tworzenie dobrych planów na przyszłość.
  4. Gdy widzisz, że dziecko staje się nerwowe, smutne, złości się:

- skup się na dziecku,

- wysłuchaj, co ma do powiedzenia,

- nazwij emocje dziecka i to, co się z nim dzieje,

- zaakceptuj emocje dziecka,

- zapytaj, czego potrzebuje, np. przytulenia, rozmowy,

- jeśli zadaje pytania o to, dlaczego musi zostać w domu, wytłumacz dlaczego tak się  dzieje. Dostosuj poziom rozmowy do możliwości rozwojowych dziecka (z młodszym dzieckiem używaj prostego, zrozumianego języka, ogranicz ilość informacji odnośnie negatywnych stron sytuacji stanu epidemii koronawirusa). Pamiętaj, że dziecko widzi i powiela Twoje zachowanie, czuje Twoje emocje i atmosferę panującą w domu. Dlatego jeśli, np. boisz się, nie zaprzeczaj temu, jednak dodaj, że strach jest naturalną emocją w nowej sytuacji. Powiedz dziecku, że może przyjść do Ciebie, jeśli poczuje taką  potrzebę, porozmawiać, pobyć razem, itp.

 

mgr Agnieszka Gołębiewska - Wiącek – psycholog